دیروز اولین سالگرد معصومه و مهدیه عزیزم بود...
چقدر زود یک ساله شدید عزیزانم...شادی و غم چقدر بهم نزدیکند و ما باور نداریم...
۲۲ مهر ۱۳۹۰ را هیچ گاه از یاد نخواهم برد...فاجعه ایی که هنوز آن را باور نکرده ام...هنوز مانند آدمهای بهت زده ان را دروغی بیش نمی دانم...
می دانم مرگ می آید ...باور دارم سرزده می آید...
ولی مرگتان آنقدر ناگهانی بود که هنوز نتوانستم هضمش کنم...
خدایا به بزرگی و کرمت عزیزانم را ببخش و آنها را مورد لطف و رحمتت قرار ده...
آمین یا رب العالمین...
آمین یا رب العالمین
آمین یا رب العالمین