یکمی غم...

سلام... 

من امروز به عنوان یک انسان میخوام بگم...چراااااااااااااا؟؟؟آخه چرااااااااااااااااااااااااااااااا؟؟؟ 

برا چی ما آدمها عبرت نمی گیریم... 

اطرافیانمون رو میبینیم که منتظر مرگ نبودن ولی مرگ ناگهان اونها رو درید....  

ولی بازم میگیم مرگ مال ما نیست مال همسایست...

دیروز با خودم فکر میکردم کجای دنیا ایستادم... 

به چیه دنیا دل خوش کردم... 

همش بشینیم و از این و اون ایراد بگیریم بعدشم بگیم آخیش دلم خنک شد؟؟؟!!! 

این دنیا نامرد تر از اونیه که تصورش رو میکنیم...  

این حرفا رو میگم ولی خودم همین فردا یادم میرم... 

باز به جا اینکه به فکر اون دنیام باشم به فکر اینم که... 

چه مبلی قشنگ تره...کدوم سرویس جدید اومده... 

خونمون چند متری باشه خوبه... 

اینها همش خوبه ها ولی به شرطی که فکر اون دنیامونم باشیم و یه توشه ای برای سفر آخرتمون جمع کنیم... 

نمیدونم خدا خودش کمکمون کنه...  

پ.ن-انا لله و انا الیه راجعون (عموی عزیزم به دیار باقی شتافت) اگر تونستید یه فاتحه ای براش بخونید...